Vanoise

opracowanie: Anna Leonowicz
zdjęcia: Anna Leonowicz

Rejon

Masyw Vanoise, Alpy, Francja.

Rodzaj wspinania

Region nie jest tak znany i popularny jak sąsiadujące z nim masywy Mont Blanc czy Ecrins - to jego duża zaleta. Nie ma tu tłoku, nie stoi się w kolejce nawet do łatwych, często chodzonych dróg.
Skała jest dosyć niecodzienna - jest to wapień metamorficzny, miejscami przewarstwiony łupkami. Nie spotyka się go w znanych rejonach skałkowych, trzeba się przyzwyczaić do tych formacji. W trudnościach skała jest bardzo lita, łatwiejsze wyciągi mogą być kruche.
Drogi o charakterze górskim (wielowyciągowe) w większości wyposażone w komplet spitów, na starych drogach również haki, miejscami jednak warto mieć własny sprzęt (zwłaszcza na łatwiejszych wyciągach).
Dużo jest wspinania w zakresie trudności 5b-6c, trudniejsze drogi wystepują rzadziej. Dominujące formacje to płyty i rysy.
Wystawy ścian - w zasadzie wszystkie możliwe; wspinanie skalne przez całe lato, drogi lodowe wiosną do początku lipca.

Dokładne położenie oraz dojazd

Położenie: na południe od masywu Mont Blanc i na północ od masywu Ecrins
Dojazd: Genewa - Chambéry - Albertville - Moutiers - Pralognan

Położenie Vanoise

Krótka historia rejonu

Początki eksploracji regionu to połowa XIX w.; do 1900 roku zdobyte zostały wszystkie wyższe szyty masywu, włącznie z najwyższym Grande Casse (3852 m.). Dwie przełomowe daty to: rok 1933, kiedy A. Bonacossa i L. Binaghi poprowadzili do dziś słynną lodową drogę Couloir des Italiens na północnej ścianie Grande Casse; oraz rok 1964 i pierwsza droga na jednej z najwybitniejszych (skalnych) ścian masywu - północnej Aiguille de la Vanoise - poprowadzona przez R. Desmaisona i A. Bertranda. W latach 80-tych, wraz z pojawieniem się spitów eksploracja objęła wielkie płytowe ściany - Aiguille de la Vanoise, Paroi de Bazel, Mont Pourri, które dziś przecina gęsta sieć dróg. Do dziś notowane są nowe przejścia, dużo dróg w tym rejonie poprowadzili m.in. B. Vion, F. Diaféria, D. Maillot, J. Merel, T. Lombard, P. Deslandes.

Prywatne doświadczenia

Bardzo pozytywne doświadczenia, jest tu naprawdę dużo wspinania skalnego w górskiej scenerii. W 2002 roku odbyło się tu międzynarodowe spotkanie wspinających się kobiet - Randez-Vous Hautes Montagnes (RHM). Wspinały się tu osoby na dość zróżnicowanym poziomie, każda miała co robić.

Dobrą bazą wypadową jest Pralognan, można stąd podejść pod ścianę i wspiąć się jednego dnia. Warto na pewno odwiedzić również inne doliny: Champagny, Val d'Isere, Les Arcs.

Wspinałam się i polecam:

• południowo-zachodnia ściana Moriond (L'Eté Indien TD-);
• wschodnia ściana Grand Marchet (Méli-Mélo TD);
• południowa ściana Petit Arcellin (droga J. Vion i R. Tomio TD+);
• północna ściana Aiguille de la Vanoise (Desmaison TD) - ściana jest mroczna i bywa mokra, ale warto;
• warto wejść na najwyższy szczyt Grande Casse, chociażby drogą normalną (tzw. Grands Couloirs);

Ciekawe ściany to również:

• południowa ściana Paroi de Bazel
• południowa ściana Mont Pourri
• północno-wschodnia ściana Aiguille de l'Épéna

Noclegi i inne patenty

W Pralognan jest duży kemping, ze wszystkimi wygodami, supermarkety i sklepy sportowe. W górach nie wolno rozbijać namiotu (park narodowy), ale przy schronisku było to tolerowane.

Przewodniki i mapy, strony www

Przewodniki:
P. Deslandes, J. Merel: Le topo de la Vanoise, édition 2001 - najlepszy;
Ch. Maly: Le massif de la Vanoise;
P. Chapoutot: En Savoie.

Mapy:
1:25 000 IGN 3534 OT Les Troi Vallées.
1:25 000 IGN 3633 ET Tignes-Val d'Isere.

Internet:
http://www.pralognan.com
http://www.champagny.com
http://www.hautemaurienne.com

Inne

Masyw Vanoise to nie tylko wspinanie. Jest to świetny region na trekking, dużo jest możliwości chodzenia po lodowcach i łatwych trzytysięczników. W zimie to raj dla narciarzy ski-tourowych.

W okolicy Pralognan jest ferrata, można też polatać na parapentach; a na niepogodę - basen i sztuczna ścianka w centrum sportowym. Tutejsze skałki (1-2 wyciągi) to rozwiązanie raczej na gorsze dni.

W Pralognan nie brak również możliwości wypróbowania francuskiej kuchni i wina.Pogoda w lecie jest znacznie bardziej stabilna niż w wyższych masywach np. w Chamonix. Vanoise to park narodowy, założony przede wszystkim ze względu na ochronę koziorożców. Dobrym miejscem do obserwacji są stoki Grand Bec.

Galeria

Vanoise arch. Anna Leonowicz	Vanoise arch. Anna Leonowicz	Vanoise arch. Anna Leonowicz
Vanoise arch. Anna Leonowicz	Vanoise arch. Anna Leonowicz	Vanoise arch. Anna Leonowicz
Vanoise arch. Anna Leonowicz	Vanoise arch. Anna Leonowicz	Vanoise arch. Anna Leonowicz
Vanoise arch. Anna Leonowicz

brak komentarzy.